۱۳۸۸ اسفند ۱۲, چهارشنبه

پیشنهاد : روز زن ۸ مارس در ایران بین مردم در سطح گسترده شیرینی پخش کنیم

رژیم از حضور و هم بستگی ما به هر شکلی میترسد ، ما باید اشکال گوناگون حضور را پیدا کنیم . باید در این روز فضای اجتمایی را به هر شکل ممکن تغییر داد. همانطور که چهار شنبه سوری یا سیزده بدر مردم به شکل وسیع از خانه خارج میشوند ، در این روز نیز مردم با خارج شدن از خانه و یا پخش شیرینی میتوانند باعث تغییر فضای حاکم بر کشور شوند . از یاد نبریم شیر زنانی را که در این ۹ ماه با دست خالی در مقابل رژیم جنایات کار اسلامی ایستادگی کردند. فراموش نکنیم صد ها زن زندانی مظلوم در بند را مانند شیوا نظرآهاری، بهاره هدایت، مهسا جزینی، سمیه مومنی، بدرالسادات مفیدی، عاطفه نبوی، شبنم مددزاده، مهدیه گلرو، لیلی فرهادپور، آذر منصوری، مریم ضیاء، هنگامه شهیدی، نعیمه دوستدار، صفورا تفنگچی‌ها، بنفشه دارالشفایی، جمیله دارالشفایی، توران کبیری، تارا سپهری‌فر، نوشین جعفری، زینب کاظم‌خواه، نازنین فرزان جو، حمیده قاسمی، سعیده میرزایی، ماه ‌فرید منصوریان، پروین کهزادی، ملودی محمودی زنگنه، الهام احسنی، مریم کریمی، سحر قاسمی‌نژاد، گلناز توسلی، نیلوفر هاشمی، نفیسه اصغری، نگین درخشان، مهرانه آتشی، سمیه عالمی، فرزانه زینالی، زهرا جباری، کبری زاغه‌دوست، نغمه قانونی، ترانه قانونی، ماریا جعفری، رومینا ذبیحیان، لیلا کعبی و زينب کاظم خواه و... فراموش نکنیم مادران زندانی مبارز را ، فراموش نکنیم زنانی را که در این مدت در زندان بودند ، فراموش نکنیم ۳۱ سال اجحاف به زنان ایران را ، فراموش نکنیم شیر زنان مبارز را در این ۳۱ سال که در زندان ها مورد تجاوز یا شکنجه قرار گرفتند ، فراموش نکنیم زنانی را که فرزندان یا پدران یا خواهران یا مادران یا همسرانشان یا دوستانشان اعدام شدند ، فراموش نکنیم زنانی را که یک تنه در مقابل مردسالاری و سرکوب مذهبی ایستادگی کردند و چوب زندان ، محرومیت از کار و تحصیل ، شلاق ، جریمه و تبعید را بر جان خریدند اما باز از حق خود دفاع کردند.

۱ نظر:

  1. http://mina-zarin.blogspot.com/

    برای او که قلبش برای کارگران تپید!
    برای یدالله خسروشاهی یار دیرین جنبش کارگری که با رفتنش سایه غم و ماتم را بر قلب انسانهایی که دستی بر آتش دارند، افکند!

    برای یدالله که در طول زندگی اش، پیگیرانه دردرون جنبش کارگری ( ازفعالیت و دبیری سندیکای کارگران پالایشگاه تهران در زمان رژیم سلطنتی – سرمایه داری ، عضویت در شورای کارکنان نفت در رژیم سرمایه داری – اسلامی و فعالیت در تبعید ) برای مطالبات کارگری فعالیت کرد.

    برای یدالله از نسل زندانیان سیاسی رژیم سلطنتی که با تحمل شکنجه های وحشیانه در زندانهای شاهنشاهی درس مقاومت و پایداری را برای نسل ما بجا گذاشتند.و من بسیار ازآنان آموختم و در طی دوران زندانم (از آنجمله درانفرادیهای گوهردشت) ، به مقاومت نسل زندانیان سیاسی گذشته می اندیشیدم و نیرو و توان برای ایستادگی و مقاومت در طی 9 سال زندانم، می گرفتم .

    و برای یدالله ، که چند سالی را در زندانهای رژیم جمهوری اسلامی سپری کرد وبعد از آن در تبعید ، در درون جنبش کارگری برای مطالبات کارگری تا لحظه مرگ اش فعالیت و تلاش نمود.



    غم از دست دادن یدالله را به همسر، فرزندان و بستگانش تسلیت می گویم و خود را در غم آنان شریک می دانم.

    با احترام مینا زرین

    19.02.010

    پاسخحذف